FARKINDA DEĞİLDİM

Kör bir düşüncenin peşinden koştum.
Senin istediğin insandan uzaklaştım.
Benliğimi bile bile unuturken,
Farkında değildim, seni üzdüğümün.
Farkında değildim,
Uzağına düştüğümün.
Arkama bile bakmaya cesaret edemezken,
Farkında değildim.
Hatamın, bencilliğimin.
Şimdi, başım ellerimin arasında,
“Ben ne yapacağım?” diye düşünürken,
Farkında değildim,
Ardımdaki bir yığın dolusu,
Dağılmış sevginin.
Belki “Beni affet.” diyemem.
Belki bir şans daha isteyemem.
Ama bilki seni seviyorum.
Hep sevicem.