UZAĞIMDASIN

Bir bakışı hayal etmiştim hep.
Işıl ışıl, pırıl pırıl.
Ona her dalışımda kopamayacaktım.
Ne zaman görsem,
Kalbimi tutumayacaktım.
Şimdi o bakışlar,
Hayal ettiğimden çok daha güzel.
Ve çok daha kalbi okşuyan bir şekilde,
Gözlerimin ve kalbimin en derinlerinde.
Bazen gizli gizli düşünüyorum,
Gözümün önüne getiriyorum,
İşte o an diyorum ki,
Kendi kendime,
“Arkadaş sen fena çarpıldın galiba” diye.
Ben senden habersiz seni izlerken,
Sen bakmaya doyamadığım gözlerinle,
Dünyaya bakıyordun sevgiyle.
İçimdeki duyguya aşk desem,
Yakıştıramam.
Öyle bir duygu ki
Yaşamasam, yaşıyamam.
Öyle bir sevgi ki,
Karşılıksız da olsa vazgeçemem.
Seninle sonbahar mevsiminde,
Yaprakları dağıta dağıta yürürken,
Ben senli hayallerle dolu,
Gelecekler düşlüyordum.
Ve her defasında,
Senin eşsiz sesinle uyanıyordum.
“Ne düşünüyorsun” diye sorduğunda.
“Hiç” diyerek senden saklıyordum.
Şimdi o günlerden aylarca,
Mevsimlerce uzaktayız.
Sevgimiz farklı, aşkımız farklı.
Kavuşmaya daha yakınız.
Ne zaman senden ayrılsam,
Bambaşka biri oluyordum.
Yüreğimden bir parça, eksik.
Ben sensizliğinde,
Kavuşamadığım hayallere ağlıyordum.
Biliyorum çok uzakta değil.
O cıvıl cıvıl sesleri duyabiliyorum.
Susuyorum, dinliyorum.
Sesler bittiği an.
Kendimle konuşuyorum.
Soruyorum, cevaplıyorum.
Soruyorum, cevaplıyorum.
Sonra benliğimi suçluyor,
Senin yanında olamadığım için,
Kendime kızıp küsüyorum.
Neden gittin sanki.?
Bizde ayrılık olmamalıydı.
Varlığına böylesine aşkla bağlıyken,
Yokluğuna esir kalmamalıydım.
Ağlasam özlemimin acısıyla,
Sesimi duyamazsınki.
Bağırsam seni seviyorum diye.
Cevap veremezsinki.
Uzağımdasın kabullenemesemde.
Uzağımdasın sevdiğim,
Senden uzakta her gün ölsemde.
Bir nefes alsam derinden.
Bir ah çeksem yürekten.
Uzağımdasın, sana aşık gözlerimden.
Söyle bana bu gönül ne etsin?
Sen söyle yüzüm neden tebessüm etsin?
Uzağımdasın,
Kalbim neden sitem etmesin?
Ne kadar seslensemde sana,
En yüksek sesimle,
Duyamazsın, uzağımdasın işte.