HUZURSUZUM

Ne yapsam boş biliyorum.
Ömrümü harcayıp tüketiyorum.
Belki hiç yaşayamacağım,
Bilmediğim geleceğim için huzursuzum.

Bir türlü anlayamadığım,
Üstü kapalı sözde kayboldum.
Bütün aklımı yorsam bile,
Düşünemeyeceğim hayallerim için huzursuzum.

Sonu olmayan bir yol belki.
Özü kaybolan bir pınar belki.
Her ne kadar uzaktan görünsede,
Tükenen umutlarım için huzursuzum.

Boşa akan gözyaşlarına, sitemdeyim.
Sesimin duyulmadığı bir yerdiyim.
El uzatanın hainliğinde ki,
İki yüzlü insanlardan huzursuzum.

En güçlü hissettiğim bir anda,
Sevgili vurdu yanıbaşımda.
Aşkından emin olsamda,
Cananın gözyaşlarından huzursuzum.

Sevgi yalan olmuş gözlerde.
Sessiz akşamlarda avunurum.
Sevmenin cezası sevilmemekse,
Değersiz sevilenlerden huzursuzum.

Güçsüzü ezmek kolay.
Güçlü; kalpte bir tane kum.
Ay bile geceyi terkederken,
Düşenleri terkedenlerden huzursuzum.

Huzursuzum durmayan zamandan.
Dargınım doğmak bilmeyen şafaklardan.
Büyümek için savaşırken delice,
Gölgenin ardındaki ölümden huzursuzum.